سرمایه گذاری مستقیم و غیر مستقیم چیست؟ [انواع و روش‌ها]
بازارهای مالی و بورس یکی از گزینه‌های سرمایه‌گذاری پیشروی تمام افراد است. هر سرمایه‌گذار در این بازار، قادر خواهد بود تا برحسب تجربه، دانش و مهارتی که دارد؛ روند متفاوتی را برای سرمایه‌گذاری خود در نظر بگیرد. در بازار مالی و برای سرمایه‌گذاری، دو روش کلی وجود دارد.
یکی سرمایه‌گذاری مستقیم و روش دوم سرمایه‌گذاری غیر مستقیم است. در این مطلب، به معرفی این دو روش و ویژگی‌های هر کدام از آن‌ها پرداخته‌ایم. شناخت این روش‌ها و آشنایی با مزایا و معایب هرکدام، برای سرمایه‌گذاران یک دانش الزامی و ضروری است.
سرمایه‌گذاری مستقیم چیست؟
سرمایه‌گذاری مستقیم در بازار سرمایه به معنای خرید و فروشِ مستقیم سهام یا سایر اوراق بهادار توسط شخصِ سرمایه‌گذار است. در این روش اشخاص پس از کسب آموزشهای لازم در یک کارگزاری ثبت نام کرده و با گرفتن کد بورسی، بدون واسطه به خرید و فروش سهام می‌پردازند.
در این روش افراد بایستی زمان مناسبی جهت رصد بازار و انجام تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی یا فاندامنتال صرف کنند تا از میانِ بیش از ۷۰۰ نماد بورسی و فرابورسی، بهترین سهام را بیابند.
سرمایه‌گذاری مستقیم مناسب چه افرادی است؟
آن‌چه در خصوص سرمایه‌گذاری مستقیم دیده می‌شود، این است که سرمایه‌گذار باید به قدر کافی دانش داشته باشد. شخص سرمایه‌گذار می‌بایست از دانش و مهارت بالایی در خصوص بازار مالی، برخوردار باشد. چرا که بازار بورس، یک بازار پر از نوسان و تخصصی است. روش سرمایه‌گذاری مستقیم، نیازمند صرف زمان بابت تحلیل و رصد معاملات مالی درون آن است.
به هر حال، روش سرمایه‌گذاری مستقیم مزایای خودش را نیز دارد. مهم‌ترین مزیتی که در این روش به دست می‌آید، مدیریت کامل اموال و سرمایه به دست خود فرد است. بنابراین اگر دانش سرمایه‌گذار کاملاً عالی و تخصصی باشد، می‌تواند تصمیم‌های بهتری را برای معاملات سرمایه‌ی خود اتخاذ نماید.
در غیر این صورت، احتمال ضرر و زیان بالایی وجود خواهد داشت. ارزش‌گذاری شرکت‌ها و تحلیل تکنیکال سهام آن‌ها دو روش اصلی کسب سود در بازار سهام است. هر یک از این موارد یک شغل تخصصی است و نیاز است فرد سرمایه‌گذار زمان زیادی برای تحلیل و سرمایه‌گذاری صرف کند.
سرمایه‌گذاری غیر مستقیم چیست؟
در سرمایه‌گذاری غیر مستقیم فردِ سرمایه‌گذار، سرمایه خود را در اختیار شرکتی با دانش بالا از بازار قرار می‌دهد تا بدون درگیر شدن در معاملات و صرف زمان برای آموزش یا انتخاب سهام، از سودی که مدیران این شرکت‌ها با استفاده از دارایی تحت مدیریت‌شان می‌سازند، برخوردار شوند.
ریسک و بازدهی سرمایه‌گذاری غیر مستقیم نسبت به سرمایه‌گذاری مستقیم، متغیر (از کم تا زیاد) است.
مزایای سرمایه گذاری غیر مستقیم
مدیریت حرفه‌ای: مدیران مجرب، تحقیقات و تجزیه و تحلیل‌های لازم را انجام می‌دهند و سبدی از دارایی‌ها را انتخاب می‌کنند که متناسب با اهداف سرمایه‌گذاری شما باشد.
تنوع بخشی: صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و ETFها در سبدی از دارایی‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند که ریسک را کاهش می‌دهد.
سهولت: سرمایه‌گذاری غیر مستقیم فرآیندی ساده است و نیاز به صرف زمان کمی برای مدیریت فعالانه سبد شما دارد.
کاهش ریسک: با تکیه بر دانش و تخصص مدیران حرفه‌ای، ریسک ناشی از انتخاب‌های اشتباه کاهش می‌یابد.
صرفه‌ی بهینه‌ی وقت: سرمایه‌گذار از صرف وقت برای تحلیل بازار و مدیریت دارایی‌ها بی‌نیاز می‌شود.
حداقل دانش مالی مورد نیاز: عدم نیاز به دانش تخصصی در زمینه‌ی بازارهای مالی، این روش را برای افراد با دانش مالی محدود مناسب می‌سازد
جمع‌بندی
انتخاب بین سرمایه گذاری غیر مستقیم و مستقیم، به عوامل مختلفی مانند دانش و تخصص مالی، ریسک‌پذیری، میزان زمان و منابع در دسترس سرمایه‌گذار بستگی دارد. در حالت کلی، سرمایه گذاری مستقیم برای افراد با دانش و تخصص کافی در تحلیل بازار بورس و ریسک‌پذیری بالا می‌تواند مناسب باشد.
این روش به دلیل عدم وجود واسطه، پتانسیل بازدهی بالاتری را به همراه دارد. از سوی دیگر، سرمایه گذاری غیر مستقیم برای افراد کم‌تجربه و ریسک‌گریز که تمایل به صرف وقت و تلاش کمتری در تحلیل بازار دارند، می‌تواند گزینه مناسب‌تری باشد. در این روش سرمایه‌گذار با سپردن سرمایه خود به متخصصان، از مزایای دانش و تجربه آن‌ها در مدیریت ریسک و انتخاب سهام مناسب بهره‌مند می‌شود.
صرف نظر از روش انتخابی، سرمایه‌گذاری در بورس نیازمند مطالعه، آموزش و کسب دانش کافی در مورد بازار اوراق بهادار است. سرمایه‌گذاران باید با آگاهی از ریسک‌های این بازار و با اتخاذ رویکردی منطقی و سنجیده، اقدام به سرمایه‌گذاری در این بازار پویا نمایند.
.